(Pre)menopauze – het begin van de reis naar ‘de grotvrouw’

Er zijn zes wezens op deze planeet waar de menopauze voorkomt.
Vijf daarvan leven in de oceaan (tandwalvis-soorten)
Drie keer raden wie dat ene wezen is waarvan de vrouw blijft leven post menopauze?

Het grootste gedeelte van de vrouwelijke wezens overlijdt nadat ze niet meer vruchtbaar zijn.
De natuur laat niks aan toeval over.
Dus waarom blijven vrouwen-mensen of mensen-vrouwen leven na de menopauze, gemiddeld genomen zo rond haar 50e jaar?

Blijkbaar zijn we nog van nut voor ons soort wezens hier op aarde (spoiler alert; en hoe!)

Evolutie & het ontstaan van de Grotvrouw

Als je gaat kijken naar de evolutie van de mensheid waren het de post-menopauzale vrouwen die de ‘grotvrouw’* werden.

De vrouw die door al haar ervaringen, mystieke wijsheid en connectie met de natuur wist wat nodig was voor haar omgeving om te thriven. Door het voor te leven; door haar waarheid te spreken; door te gaan staan voor dat wat niet meer klopt.

Hormonen: onze verborgen bondgenoten

Het briljante is, al zeg ik het zelf, is dat onze hormonen ons daarin ondersteunen.

Mic drop…
Echt, hormonen zijn niet tegen ons…

De natuur regelt het voor ons.

Zo nemen de zorghormonen af en neemt de bullshit-detector toe.

Het pijnlijke kennis-gat rond (pre)menopauze

Klinische studies & vrouwelijke biologie

Het pijnlijke is dat:

1. Er veel te weinig bekent is over de (pre) menopauze: tot een aantal decennia geleden werden klinische studies grotendeels op mannelijke proefdieren en mannelijke proefpersonen gebaseerd, waardoor inzichten in vrouwspecifieke processen (waaronder menopauze) achterliepen (!).
   Terwijl; ons lichaam zit echt anders en complexer in elkaar dan dat van een man, alleen al door ons onderscheidend vermogen dat we een kind kunnen ontvangen, groeien en baren in ons lichaam. Even: wat voor een natuurlijke intelligentie is daarvoor nodig. Gelukkig komt hier nu veel meer aandacht voor.

2. Hormonen zo ongeveer invloed hebben op… alles.

3. We onvoldoende beseffen dat een man iedere dag om en nabij dezelfde hormoonhuishouding heeft; als vrouw is dat geen dag hetzelfde. En dat hebben we vaak niet door! Om aan te geven: de meeste relatiebreuken, depressieve gevoelens en zelfs zelfdodingen, of de gedachten daaraan, zouden plaatsvinden in de week vóór de menstruatie.
   Persoonlijke noot: 2 jaar geleden werd ik me er ook echt van bewust dat ik meerdere keren (in dezelfde relatie) de relatie beëindigde vlak voor mijn menstruatie). De algehele sfeer in de week voor mijn menstruatie: leave me the fck alone*.
   Ergens ben ik ervan geschrokken dat ik 40+ moest zijn om me daar bewust van te worden.

4. Wij vrouwen zijn cyclische wezens; hoeveel ruimte is daarvoor in ons dagdagelijks leven?

5. Hoe meer we tegen onze eigen stroom, onze eigen natuur en haar intelligentie ingaan, hoe meer last we hebben van onze hormonale klachten. En dit zeg ik met de grootst mogelijke liefde.
   Er ligt zo’n prachtige uitnodiging én deze is niet per se gemakkelijk om aan te nemen.

Cyclisch leven versus dagelijkse realiteit

Het is namelijk niet voor niks dat de vrouw rond haar 40e (hallo pre-menopauze) vaak rondloopt met existentiële vragen rondom zingeving, haar sek­sualiteit, haar relaties, haar rol in het gezien, haar lichaam en haar eigen patronen: klopt het nog wel wat ik doe?

Wat als onze hormonen hierin óók een aanjager zijn.
Wat als de menopauze meer een zielen- of evolutionaire reis is dan een groot ongemak dat gefixt moet worden zodat we gewoon ons leven kunnen blijven leiden en we niet van ‘rol’ hoeven te veranderen en we lekker aan de verwachtingen van de maatschappij kunnen voldoen.

De Rite de Passage naar leiderschap

Ik kan nu steeds beter zien dat ik voor de deur sta – of eigenlijk er al in sta – in mijn 2e grote initiatie als vrouw zijnde.
De eerste was het worden van een Moeder.
De tweede is de overgang naar de ‘Grotvrouw’, de wijze.
Een initiatie die jaren duurt.

En waarin ik zoveel mogelijk mijn hormonen ondersteun in deze Rite de Passage.
Voeding, slaap, intimiteit en beweging is daar slechts een onderdeel van.

‘Second Spring’: een nieuw perspectief

Wat als de overgang niet de ondergang is van de vrouw die we ooit waren – waar we maatschappelijk gezien zoveel meer waarde en erkenning aan geven: jong zijn.
Maar de overgang nog veel meer gaan zien als een portaal naar het soort (innerlijk) leiderschap, soevereiniteit en autoriteit wat (meer) nodig is in onze natuur, in onze wereld. Voor onszelf, onze kinderen en onze (toekomstige) kleinkinderen.

Als afsluiting nog een ander perspectief op de menopauze.
Waar we het hier hebben over de herfst van ons leven, wordt het in de Chinese geneeskunde “our second spring” genoemd.

Geeft toch een ander gevoel, niet?
Al vermoed ik dat beiden waar is: dat we wellicht eerst door het donker, de messy-ness van alles hebben te gaan. En dat dáár het goud, de vruchtbare bodem ligt.

To be continued…

* De grotvrouw: Dr. Mindy Pelz verwijst in uitingen vaak naar de mensheid in tijden van het leven in de grot, waarbij het de vrouw is die na haar menopauze vaak de leider van de grot wordt. Dr. Mindy Pelz heeft veel onderzoek gedaan naar (vrouwelijke) hormonen en met name voeding. Daarbij kijkt ze niet alleen naar wàt je eet, maar ook wanneer je eet (hier komt vasten om de hoek kijken) en hoe dit je cyclus beïnvloed. Dus wanneer wel en niet te vasten als vrouw zijnde.